-
1 αιγίλιψ
-
2 αἰγίλιψ
-
3 αἰγίλιψ
Grammatical information: adj.Meaning: `sheer, steep' (Il.).; also place name.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Generally connected with Lith. lìp-ti `clamber' (s. Solmsen Untersuchungen 73 A. 1); but the meaning `clamber' is secondary to `stick, cleave' and it is far from certain that Greek knew the same development. The whole would be `what can be climbed only by goats', which Frisk calls "weit zweifelhafter". The form αἰγι- is unexplained (see αἴξ; αἰθί-οψ does not help). Cf. ἄλιψ πέτρα H. (but s. s.v.), from `what cannot be climbed'?; the gloss λίψ πέτρα ἀφ' ἡς ὕδωρ στάζει may be due to later interpretation (Solmsen, cf. Persson Beiträge 152 m. A. 1); Marzullo Studia Pagliaro III 101f thinks it is a mistake for α[ἰγί]λιψ. Further αἰγίλιψ ὑψηλη πέτρα καὶ πόλις καὶ ἰτέα ὑπὸ Θούριων H. Improbable Wecklein MünchSb 1911: 3 (s. WP. 2, 403, Kretschmer Glotta 5, 302).Page in Frisk: 1,31Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > αἰγίλιψ
-
4 αιγιλιψ
ῐπος adj. «оставляемый (в покое даже) козами», т.е. необыкновенно крутой(πέτρα Hom., Aesch., Anth.)
-
5 Αιγιλιψ
ιπος ἥ Эгилип (местность на Итаке, по друг. остров у побережья Эпира) Hom. -
6 αἰγίλιψ
A destitute even of goats, hence, steep, sheer,πέτρη Il.9.15
, al. (not in Od.), A.Supp. 794 (lyr.), Lyc.1325; also in form [full] αἰγίλιπος, Hsch. (Perh. cognate with Lith. lipti `climb'.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αἰγίλιψ
-
7 αἰγίλιψ
αἰγίλιψ: precipitous; πέτρη, Ι 1, Il. 16.4.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > αἰγίλιψ
-
8 Αἰγίλιψ
Αἰγίλιψ: a district, or island, under the rule of Odysseus, Il. 2.633†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Αἰγίλιψ
-
9 αἰγίλιψ
αἰγί-λιψ, schroff, steil, selbst den Ziegen unzugänglich -
10 aegilips
aegilips, ipis, f. (αἰγίλιψ), ein Knollengewächs, Plin. 19, 95 ed. Jan (Detl. aegilopa).
-
11 πέτρα
πέτρα, ἡ, ion. u. ep. πέτρη, Fels; im Meere od. am Gestade die Klippe; sowohl von einzeln stehenden Felsenhäuptern als von ganzen felsigen Gebirgszügen, αἰγίλιψ, ήλίβατος, αἰπεῖα, λίς, λισσή u. ä., Hom.; auch πέτρης ἐκ γλαφυρῆς, Il. 2, 88, von einer Felsengrotte zu verstehen. Auch Od. 9, 243. 486, wie Hes. Th. 675, wo mit πέτραις geworfen wird, sind nicht einzelne Steine, πέτρος, sondern ganze Felsgipfel zu verstehen, welche der Kyklop u. die Hundertarmigen von den Felsen losreißen und gegen die Feinde schleudern; vgl. Buttm. Lexil. II p. 179. Sprichwörtlich οὐκ ἀπὸ δρυὸς οὐδ' ἀπὸ πέτρης, Il. 22, 126 Od. 19, 163. S. δρῦς. Göttling zu Hes. Th. 35 bezieht es auf Dodona u. Delphi. Als Sinnbild der Festigkeit u. Unbeweglichkeit steht es Od. 17, 463; auch der Gefühllosigkeit u. Hartherzigkeit, Valck. Eur. Hipp. 305; Pind. χοιράδος ἄλκαρ πέτρας, P. 10, 52; συνδρόμων κινηϑμὸν πετρᾶν, 4, 209; oft bei Tragg. für Felsen, z. B. Aesch. Prom. 4. 31; δίστομος πέτρα, Soph. Phil. 16. 940, u. öfter; δίλοφος, der Parnaß, Ant. 1113, Eur. oft; u. in Prosa; δρυὸς καὶ πέτρας ἀκούειν, Plat. Phaedr. 275 b; ταῖς χερσὶν ἀτεχνῶς πέτρας καὶ δρῠς περιλαμβάνοντες, Soph. 246 a; μηδ' εἰς πέτρας τε καὶ λίϑους σπείρειν, Legg. VIII, 838 b; Folgde. – Sp. auch von Felsstücken, Steinen, ἐκυλίνδουν πέτρας Xen. An. 4, 2, 20, τὰς πέτρας ἐπι κυλίοντες Pol. 3, 53, 2; Plut. u. a. Sp. – Vgl. πέτρος.
-
12 λίψ [2]
λίψ, λιβός, ἡ (λείβω), 1) das Ausgegossene, Quell, Tropfen, Trankopfer, φιλοσπόνδου λιβός, Aesch. Ch. 290, accus. λίβα, fr. 49. 65, wie Ep. ad. 261 (IX, 142); ὀλίγην μέλιτος λίβα, Ap. Rh. 4, 1454; Man. 1, 176. – 2) nach Hesych. auch πέτρα, ἀφ' ἧς ὕδωρ στάζει, also = λισσάς, steiler Felsen. Vgl. αἰγίλιψ.
-
13 πετρα
эп.-ион. πέτρη ἥ1) скала, утес(αἰγίλιψ, ἠλίβατος Hom.)
ἐκ πέτρας εἰργασμένος Aesch. — сделанный из камня, т.е. жестокосердый;δίλοφος π. Soph. — двуглавая скала, т.е. Парнас(с);π. γλαφυρή Hom. — выдолбленная скала, пещера в скале;δίστομος π. Soph. (досл. — двуустая скала) пещера с двумя выходами2) каменная глыба(κυλινδεῖν πέτρας Xen.)
-
14 Αιγίλιπα
-
15 Αἰγίλιπα
-
16 Αιγίλιπες
-
17 Αἰγίλιπες
-
18 Αιγίλιπος
-
19 Αἰγίλιπος
-
20 αιγίλιπα
- 1
- 2
См. также в других словарях:
αιγίλιψ — αἰγίλιψ ( ιπος), ο, η (Α) τόπος όπου δεν σκαρφαλώνουν ούτε κατσίκια, επομένως απόκρημνος, απότομος. [ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθετη λ. από αἰγι (< αἴξ, αἰγὸς) και λιψ. Το β συνθ. συνδέεται πιθ. με την ΙΕ ρίζα *leip, που σημαίνει («αλείφω» και) «σκαρφαλώνω,… … Dictionary of Greek
αἰγίλιψ — destitute even of goats masc/fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἰγίλιπα — Αἰγίλιψ destitute even of goats fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰγίλιπα — αἰγίλιψ destitute even of goats masc/fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἰγίλιπες — Αἰγίλιψ destitute even of goats fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰγίλιπες — αἰγίλιψ destitute even of goats masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἰγίλιπος — Αἰγίλιψ destitute even of goats fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰγίλιπος — αἰγίλιψ destitute even of goats masc/fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
AEGILIPS — urbs Acarnaniae. Strabo. Et locus in Epiro. Steph. Αἰγίλιψ, πλησίον Κροκυλείας τῆς Η᾿πείρου. Ο῞μηρος Il. β. v. 633. Καὶ Κροκύλειαις; ενέμοντο, καὶ Αἰγίλιπα τρηχεῖαν. Εἴληχε δὲ την` προτηγορίκν διὰ τό μετρώδη (Meursius πετρώδη) εἶναι, καὶ ὑψηλην` … Hofmann J. Lexicon universale
Aigilips — (altgriechisch Ἀιγίλιψ) ist eine Ortschaft aus der griechischen Mythologie. Im Schiffskatalog in Homers Ilias wird sie als eine der dem Odysseus untertänigen Ortschaften genannt.[1] Nach einem Lokalisierungsversuch des antiken Geografen… … Deutsch Wikipedia
ηλίβατος — ἠλίβατος και δωρ. ἀλίβατος, ον (Α) 1. (στον Όμ. πάντα για απότομους βράχους) ψηλός, απότομος, απόκρημνος, ανηφορικός 2. (για δέντρα, καθώς και για τον θρόνο τού Διός στην Ολυμπία) ψηλός, μεγάλος (τῶν ἠλιβάτων θρόνων ἄρχοντα», Αριστοφ.) 3. (για τη … Dictionary of Greek
